معلم

ناب معلم

در دایـره کون و مکـان  ناب معلّم         بر ما شـده سر فـصل و سر باب معلّم

از بارقه عـلم ازل   گـشته  جدا تا           نوری  بدهد  نور    جهانتاب    معلّم

در روئیت عشق ازلی حـیدر کرار          شد ساقی میـخانه    اصـحاب   معلّم

جاری همه جا چشمه علم علوی شد       از دانـش  دنیا    اولوا لا لـباب   معلّم

هر جا که دمـیده گلی  از عـلم لدنی         سرمست از آن عطرو  گـل ناب معلّم

زد جرعه ای ازعلم الهی به نیستان        از  مـیکده  حق  شده  سـیراب   معلّم

کودک بدماغش برسید عطر گل یاس        بنیان  تـشـیع  شد  و   خوشاب  معلّم

برداشتم از خرمن دانش من حیرت          خنده    بلـبام   آمد  و  شـاداب  معلّم

                                                               حاتم نوروزی (حیرت)