یک شاخه گل
یک شاخه گل

یک شاخه گل

پادشه خوبان

تضمین غزل حضرت حافظ

((پادشه خوبان))

ای جنّت و دانایی پنهان و چوپیدائی                               امواج خروشانی   دریای شکیبائی

                                                                                    

باران  بنما  لطـفی  از  ابر گهر زائی                               (ای پادشاه خوبان داداز غم تنهایی)

                                                                                    

                                 (( دل بیتو بجان آمد وقتست که باز آئی))

در هجر تو جوباران خوشاب نمی ماند                     بی مهر رخت گـلها سـیراب نمی ماند

با باد سحر گلشن بی تاب نمی ماند                     (دائم گل این بستان شاداب نمی ماند)

                                        ((دریاب ضعیفان را در وقت توانائی))

ای ساقی میخانه  افـسرده  و دلسردم                          دستت بنه بر نبضم تبدارم ودلسردم

تا سر کنمت قربان اینست ره آوردم                         ( دیشب گله زلفت با باد همی کردم )

                                      ((گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودائی))

جوبار رگ و خونم با هلهله می رقصند                     درحسرت وصل گل با غلغله می رقصند

در بیشه  اندیـشه با  هروله می رقـصند                    صد باد صـبا  اینجا  با سلـسله  میرقصـند

                                      ((این است حریف ایدل تا باد نپیمائی))

عشق تو بهر گوشه هرجائی روانم کرد                  دلـدادگـی کویـت  مجـنون  زمـانـم  کرد

با عطر  گل  احمر  نامـت به زبانم کرد                  ( مشتاقی و محجوری دور از تو چنانمکرد )

                                    ((کز دست بخواهد شد پایاب شکیبائی))

        

ای یوسـف دورانـها  در آیـنه  خـاتـم                   وا  مــانـده  بـصـــبر تـو  اولاد  بـنی  آدم

درساحل چشمانت خیمه زده ام هردم              (یارب بکه بتوان گفت این نکته که درعالم)

                                  ((رخساره بکس ننمود آن شاهد شیدائی))

در وسعت  پندارم  مـثل تو قشـنگی  نیست            جز صوت صفیر تو در گوش که زنگی نیست

بی مهر رخت این دل جز تکه سنگی نیست            ((ساقی چمن گل رابی روی تو زنگی نیست))

                                      ((شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی))

غافل شده از سبحان برخیز به بیداری                     از بـهر گـهر  رو رو  با  کـشـتی  هشـیـاری

سالار نجات  ما  نوحست  و کنـد یاری                   (  ای درد توام درمـان  در  بـستر  بیمـاری )

                                       ((وی یاد توام مونس در گوشة تنهایی))

در درس خلیل ا لله سر داده به حامیمیم                  مدهـوش گل نرگـس  مشتاق گل  میمـیم

ما  ســوته دلان   تو  آمـاده  تصـمیـمیـم                 (  در دایره  قسمت  ما  نقـطه  تسلـیمـیم  )

                              (( لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمائی))

شیرنی گفتارت در شکر و قندی نیست                   در مجمر تو خوش تر از دیده سپندی نیست

با ان دم عیسایی ما را که گزندی نیست                  (فکر خود رای خود در عـالم رندی نیست)

                          ((کفر است در این مذهب خود بینی خود رایی))

با صوت حـضور تو با بـال و پرم می ده                      بابرق سم اسبان من همسفرم می ده

عطر گل نرگـس شد اشـعار ترم می ده                   (زین دایره مینا خونین جگرم می ده)

                             ((تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی))

آغاز شکـفتـن ها ایام به بــذل آمد                    بربط بزن  ای مـطرب  منـظومه  بفـضل آمد

حیـرت بنما رقصی آئینه فضل آمـد                   حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد

                             (( شادیت مبارک باد ای عاشق شیدائی ))

                         

                                                                                                          حاتم نوروزی